Jakość transmisji danych internetowych w dużym stopniu zależy od używanego standardu Wi-Fi 802.11. Wyjaśniamy, co to za grupa protokołów i jakie ma znaczenie dla użytkowników internetu. Opisujemy również w kolejności chronologicznej poszczególne standardy sieciowe.

Wi-Fi 802.11 b/g/n – co to znaczy?

Wi-Fi 802.11 to grupa standardów sieci bezprzewodowej, które są rozwijane przez stowarzyszenie IEEE oraz firmę Alliance Wi-Fi. Dzięki nim można bez konieczności podłączania się do sieci kablowej korzystać z internetu na komputerach, laptopach, smartfonach czy tabletach. Użytkownicy mają dziś możliwość podłączania do sieci Wi-Fi również wielu innych urządzeń, takich jak np.:

• aparaty,

• drukarki,

• lodówki,

• telewizory,

• termostaty,

• czujniki dymu,

• kamery internetowe,

• systemy zdalnego monitoringu,

• sprzęty medyczne i przemysłowe.

Rodzaje Wi-Fi 802.11 różnią się pomiędzy sobą zwłaszcza ze względu na:

• przepustowość sieci,

• maksymalną prędkość internetu,

• zasięg działania sieci bezprzewodowej,

• obsługiwane technologie wspierające łączność,

• stabilność połączenia,

• wydajność sieci,

• liczbę obsługiwanych kanałów,

• zabezpieczenia,

• wielkość opóźnień w transmisji (PING),

• pobór energii.

Parametry wykorzystywanego łącza internetowego w dużym stopniu zależą od tego, z jakimi standardami współpracuje router. Wybierając urządzenie obsługujące nowoczesne standardy Wi-Fi, można znacząco poprawić jakość internetu. Ważna jest również odpowiednia konfiguracja routera, aby mógł wykorzystywać wbudowane technologie.

Czym cechują się określone standardy Wi-Fi: 802.11 b/a/g/n/ac/ax?

Standardy sieci bezprzewodowych są oznaczane za pomocą liter. Kolejność alfabetyczna nie odpowiada jednak chronologii, co może wprowadzać w błąd. Dlatego opisujemy poszczególne protokoły w kolejności od najstarszego do najnowszego.

802.11

Pierwszy standard bezprzewodowej sieci Wi-Fi, który został wprowadzony w 1997 roku przez amerykańską organizację pozarządową Instytut Inżynierów, Elektryków i Elektroników (IEEE). Technologia ta cechowała się niską przepustowością i pozwalała osiągnąć prędkość transmisji danych na poziomie 1 Mb/s lub 2 Mb/s. Maksymalny zasięg sieci wynosił jedynie 20 metrów w zamkniętych pomieszczeniach. Standard 802.11 wykorzystywał promieniowanie podczerwone oraz częstotliwość 2.4 GHz. Szybko został jednak wyparty przez protokół irDA, dlatego nie znalazł się w powszechnym użyciu.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 2 Mb/s,

• maksymalny zasięg: 20 metrów w budynkach,

• częstotliwość 2,4 GHz.

802.11 b

Ten standard Wi-Fi wprowadzono w 1998 roku i okazał się znacznie popularniejszy niż poprzednik. W porównaniu do 802.11 zapewnił 5-krotnie większą przepustowość bezprzewodowego łącza do wartości 11 Mb/s. Zwiększył się również maksymalny zasięg – w przybliżeniu do 98 metrów na terenach otwartych i 47 metrów w budynkach. Dodatkowo stało się możliwe zwiększenie zasięgu, nawet do 40 kilometrów, poprzez wykorzystanie kierunkowych anten.
Standard 802.11 b obsługuje 13 kanałów, spośród których większość nachodzi na siebie. W porównaniu do poprzedniego protokołu używa systemu neutralizującego zakłócenia pochodzące od nadajników, a także neutralizującego zewnętrzne przeszkody zakłócające transmisję fal radiowych, np. betonowe ściany czy metalowe konstrukcje.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 11 Mb/s,

• maksymalny zasięg: 47 metrów w pomieszczeniach i 98 metrów na wolnej przestrzeni,

• algorytm usuwający zakłócenia,

• liczba obsługiwanych kanałów: 13.

802.11 a

Kolejny standard Wi-Fi został wprowadzony w 1999 roku. Jest to pierwsze rozwiązanie, które opiera się na zastosowaniu częstotliwości 5 GHz. Cechuje się 5 razy większą przepustowością sieci (54 Mb/s) w porównaniu do 802.11 b, jednak najlepsza jakość transmisji występuje do 24 Mb/s. W standardzie 802.11 a wykorzystywanych jest 12 kanałów, które się nie pokrywają. Technologia ta nie weszła jednak do powszechnego użycia z uwagi na bardzo słaby zasięg oraz wysokie zużycie energii.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 54 Mb/s,

• zasięg: znacznie słabszy niż 802.11 b,

• pobór energii: wysoki,

• częstotliwość: 5 GHz,

• liczba obsługiwanych kanałów: 12.

802.11 g

Kolejny standard sieciowy pojawił się w 2003 roku i występuje dziś również pod nazwą Wi-Fi 3. Pomimo pracy wyłącznie na częstotliwości 2,4 GHz zapewnia taką samą przepustowość jak poprzednik, czyli 802.11 a. Wprowadzenie standardu 802.11 g przyczyniło się do znacznego zwiększenia wydajności sieci bezprzewodowych oraz zmniejszenia wymaganego zużycia energii.
W porównaniu do 802.11 a poprawił się również maksymalny zasięg – do 50 metrów w budynku oraz 100 metrów na otwartej przestrzeni. Standard ten dzieli się na 14 kanałów, spośród których tylko 3 się pokrywają. Urządzenia obsługujące specyfikację 802.11 g działają również w sieciach wykorzystujących protokół 802.11 b.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: 54 Mb/s,

• zasięg: do 50 metrów w pomieszczeniach i 100 metrów na wolnym terenie,

• liczba obsługiwanych kanałów: 14.

802.11 n

Standard sieci Wi-Fi wprowadzony w 2003 roku, znany także pod nazwą Wi-Fi 4. Jest to przełomowe rozwiązanie, które cechuje się przepustowością na poziomie 600 Mb/s na częstotliwości 40 MHz oraz 150 Mb/s na częstotliwości 20 MHz. Standard 802.11 n jest pierwszym, który obejmuje rozległe sieci bezprzewodowe. Zasięg Wi-Fi może więc obejmować obszar wielu kilometrów.
Protokół ten wykorzystuje technologię Multiple Input Multiple Output (MIMO), która pozwala dzielić sygnał internetowy na kilka strumieni, a także odbierać i nadawać go jednocześnie za pomocą wielu anten. Dzięki temu możliwe stało się komfortowe korzystanie z sieci przez wielu użytkowników w tym samym czasie.
Routery 802.11 n działają na częstotliwości 2,4 GHz oraz 5 GHz. Wykorzystanie wyższych fal pozwala ominąć zakłócenia generowane przez inne urządzenia elektroniczne. Dlatego standard 802.11 n sprawdza się zwłaszcza w lokalizacjach o sporym zagęszczeniu sieci bezprzewodowej, np. w domach wielorodzinnych czy blokach mieszkalnych.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 600 Mb/s,

• szerokość kanałów: 20 MHz i 40 MHz,

• maksymalny zasięg: wiele kilometrów (rozległe sieci bezprzewodowe),

• częstotliwość: 2,4 GHZ i 5 GHz.

802.11 ac

Wi-Fi 802.11 ac (Wi-Fi 5) to standard powstały w 2013 roku, a udoskonalony w 2015 roku. W porównaniu do poprzednika cechuje się znacznie większą maksymalną przepustowością – do 7 Gb/s przy wykorzystaniu ośmiu strumieni oraz częstotliwości 160 MHz. Przepustowość dla pojedynczego łącza jest szacowana na co najmniej 500 Mb/s.
Urządzenia w standardzie 802.11 ac pracują z wykorzystaniem jedynie częstotliwości 5 GHz. Możliwe jest używanie kanałów o szerokości 20 MHz, 40 MHz, 80 MHz lub 160 MHz. Standard ten obsługuje technologię MU-MIM, która wykorzystuje do transmisji jednocześnie wiele nadajników i odbiorników znajdujących się w punkcie dostępowym. Pozwala to znacząco zwiększyć przepustowość sieci.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 7 Gb/s,

• zasięg: wiele kilometrów (rozległe sieci bezprzewodowe),

• szerokość obsługiwanych kanałów: 20 MHz, 40 MHz, 80 MHz lub 160 MHz,

• częstotliwość: 5 GHz,

• obsługiwana technologia MU-MIM.

802.11 ax

Najnowszy standard sieci bezprzewodowej, wprowadzony w 2019 roku, znany także jako Wi-Fi 6. Pozwala na zwiększenie przepustowości nawet do 10 Gb/s, a w praktyce mnożna osiągnąć prędkość łącza co najmniej 600 Mb/s. W odróżnieniu od poprzedniego standardu pracuje zarówno na częstotliwości 5 GHz, jak i 2,4 GHz.
Standard 802.11 ax wykorzystuje technikę OFDMA, która jest powszechnie używana przez operatorów sieci komórkowych oferujących internet LTE. Technologia ta zapewnia wysoką wydajność sieci nawet w przypadku jej sporego zatłoczenia przez wielu użytkowników korzystających z internetu w tym samym czasie. Standard 802.11 ax jest zalecany użytkownikom, którym zależy na najwyższych prędkościach internetu, np. streamerom czy osobom oglądającym filmy w jakości 4K.
Podstawowe cechy tego standardu Wi-Fi:

• przepustowość: do 600 Mb/s,

• częstotliwości: 2,4 GHz, 5 GHz,

• zasięg: wiele kilometrów (rozległe sieci bezprzewodowe),

• obsługiwana technologia OFDMA.

Nasi klienci mogą stworzyć szybką sieć Wi-Fi opartą na wykorzystaniu internetu światłowodowego lub LTE. Oferujemy światłowody o prędkości do 300 Mb/s, 600 Mb/s lub 1 Gb/s oraz internet mobilny bez ograniczeń szybkości transmisji (do 300 Mb/s). W cenie abonamentu użytkownik otrzymuje nowoczesny router Wi-Fi, który obsługuje wysokiej jakości standardy sieci bezprzewodowych oraz umożliwia łatwą konfigurację.

Bezpieczeństwo sieciowe jest ważne również dla użytkowników biznesowych. Dowiedz się również, jak sprawdzić, czy sieć jest bezpieczna w firmie. Poznaj usługi cyberbezpieczeństwa dla firm.